Specyficznym typem zbiorników są tzw. stawy bobrowe, powstające w wyniku spiętrzenia wody w ciekach przez bobry. Zwierzęta utrzymują wodę na poziomie stosunkowo stałym w porównaniu z poziomem w cieku, przelewa się ona przez koronę tamy, której wszelkie uszkodzenia są natychmiast naprawiane. Powierzchnia rozlewisk może osiągać kilkadziesiąt hektarów, zwłaszcza na terenach nizinnych lub w przypadku budowania przez bobry kaskady tam na cieku. Zbiorniki te mogą magazynować znaczne ilości wody, nawet do 200 tys. m³. Istotny jest również wpływ bobrów na przechwytywanie materiału niesionego przez rzeki i osadzanie go na dnie zbiorników. Oblicza się, że jedna tama może zatrzymać około 5 000 m³ takiego materiału rocznie.

Jeśli przyjmiemy, że na naszych ciekach funkcjonuje tylko 1000 stawów bobrowych i każdy z nich gromadzi tylko 1000 m³ wody, to po uwzględnieniu retencji glebowej otrzymamy liczbę 2 mln m³ zretencjonowanej wody. Liczby te są prawdopodobnie znacznie zaniżone, a retencja rzeczywista spowodowana działalnością bobrów jest zapewne kilkakrotnie wyższa. Oblicza się, że w Ameryce Północnej na niektórych ciekach bobry mogą retencjonować do 30% zapasu wody całych zlewni.

Od dawna podejmowane są próby użycia bobrów do restytucji mokradeł i naturalnej retencji wody. Jako przykład przytoczyć można program prowadzony w Rezerwacie Biosfery Karpaty Wschodnie w Bieszczadach, gdzie w latach 1993-2000 wypuszczono około 150 zwierząt. Już po kilku latach po pierwszych introdukcjach działalność bobrów zahamowała procesy degradacji cieków płynących przez odnawiane zręby. Innym przykładem dobrze zaplanowanej akcji jest reintrodukcja bobrów w dorzeczu Soły, rozpoczęta na wiosnę 1999 roku. Stanowi ona jedno ze strategicznych zadań kampanii Chrońmy dziką Sołę, prowadzonej przez Towarzystwo na rzecz Ziemi z Oświęcimia, której celem jest zwiększenie powierzchni naturalnej retencji w dorzeczu - w efekcie prowadzące do ograniczenia skutków powodzi.

Działalność bobrów ma istotny wpływ na charakter cieków i ich dolin. Szczególnie podwyższanie poziomu wody i wycinanie części drzew przez bobry powodują zmianę struktury i składu gatunkowego roślinności w dolinie. Stopniowo zaczyna dominować warstwa krzewów, inicjowane są procesy odtwarzania naturalnych zespołów zaroślowych - łozowisk i zarośli wierzbowo-brzozowych oraz zespołów leśnych charakterystycznych dla dolin rzek. Rozrasta się również warstwa runa ze światłożądnymi gatunkami traw i ziołorośli. Powstaje szeroka strefa ekotonowa między wodą a roślinnością typową dla obrzeży. Płytka, nasłoneczniona i nagrzana woda rozlewisk stwarza bardzo korzystne warunki do rozwoju zbiorowisk bagiennych, natomiast w samym zbiorniku rozwija się zróżnicowana roślinność wodna.

W wodzie o zwiększonej temperaturze oraz zawartości związków azotu i fosforu licznie występuje plankton roślinny i zwierzęcy. Obfitość cząstek organicznych oraz zwolnienie prądu sprzyjają wielu gatunkom bezkręgowców charakterystycznych dla wód stojących. Te z kolei stanowią pożywienie dla wielu gatunków ryb i płazów. Obecność ryb oraz nie zamarzanie do dna stawów bobrowych w zimie przyczynia się do odtwarzania populacji wydry oraz innych gatunków ssaków. Stawy bobrowe mają kolosalne znaczenie również dla wielu gatunków ptaków. Dzięki rozbudowanej strefie ekotonowej, obecności wysepek i martwych drzew, występują korzystne warunki do gniazdowania, a obfitość owadów i innych bezkręgowców oraz bogactwo roślinności wodnej stanowi zabezpieczenie pokarmowe. 

Obecność bobrów, a zwłaszcza ich działalność, może lokalnie być przyczyną konfliktu z potrzebami gospodarczymi człowieka. Jeżeli nie jest możliwe oddanie pola bobrom, konflikty te mogą być w znacznym zakresie złagodzone. Na przykład zapychaniu przez bobry przepustów, zalewaniu fragmentów łąk itp. można przeciwdziałać stosując proste rozwiązania techniczne, np. przelewy z rur perforowanych itp.

Przekształcenia cieków pod wpływem działalności bobrów (Wg Czecha 2000).

WARTO PRZECZYTAĆ:
Sposoby rozwiązywania konfliktów między ludźmi a bobrami zestawiono w książkach:
→ Czech A. 2000. Bóbr. Monografie przyrodnicze. Wyd. Lubuskiego Klubu Przyrodników, Świebodzin
→ Czech A. 2000. Bóbr - gryzący problem? Towarzystwo na rzecz Ziemi, Oświęcim.
Ponadto warto przeczytać:
→ Biały K., Załuski T. 1994. Rola bobra europejskiego Castor fiber L. w renaturyzacji uregulowanego cieku i przyległego otoczenia. Zeszyty Nauk. AR Wrocław
→ Bereszyński A. 1991. Środowiskotwórcza rola populacji zwierząt w ekosystemie na przykładzie bobra europejskiego (Castor fiberLinneus 1758). In: Pawuła-Piwowarczyk R. (Ed.).Planowanie przestrzenne jako narzędzie ochrony i kształtowania środowiska w dorzeczu Warty. Politechnika Poznańska, Poznań 99-113.  

Zabezpieczenie terenu przed działalnością bobrów