Zaparszamy do zapoznania się z materiałami przygotowanymi przez Centrum Ochrony Mokradeł z okazji Światowego Dnia Mokredeł 2019.
W ramach obchodów tegorocznego Dnia Mokradeł, Centrum Ochrony Mokradeł zaprasza na sesję terenową poświęconą warszawskim i podwarszawskim torfowiskom. Niewiele miast stołecznych w Europie może się pochwalić perełkami miejskiej przyrody w postaci torfowiskowych mszarów z owadożernymi rosiczkami!
Zbiórka w niedzielę, 3 lutego o godzinie 10.00, w Zbójnej Górze, na pętli autobusu 161. Planujemy przejść około 5 km w ciągu 4 godzin. Będziemy oglądać przyrodę - przede wszystkim ekosystemy mokradłowe i ich mieszkańców; jak pokrywa śnieżna pozwoli, to także rośliny; jak nie, to głównie ptaki i ssaki Jeziora Torfy w Aleksandrowie, Macierowego Bagna i mniejszych mokradeł na naszej trasie. Powrót na pętlę 161.
Należy przygotować się, zależnie od prognoz pogody - jeśli będzie zapowiadany mróz, to wystarczą buty terenowe; jeśli będzie odwilż, to warto do plecaka zapakować kalosze.
Wycieczkę poprowadzą: Paweł Pawlikowski i Łukasz Kozub, botanicy-ekolodzy z Centrum Ochrony Mokradeł i Zakładu Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Warszawskiego oraz Przemysław Stolarz z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, przyrodnik, ornitolog i znawca przyrody wschodnich obrzeży Warszawy.
Do zobaczenia!
Krajowy Sekretariat Konwencji Ramsarskie w Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska przygotował polskie wersje materiałów na Światowy Dzień Mokradeł 2019. Materiały (plakat, ikonografika i ulotka) są dostępne na stronie: http://ochronaprzyrody.gdos.gov.pl/publikacje-i-materialy-promocyjne.
International Mire Conservation Group wystosowało do Białorusi rezolucję, w której wyraża zaniepokojenie trwającą i planowaną budową systemu dróg na Bagnach Olmańskich. Olmany, to część największego transgranicznego obszaru Ramsar w Europie zachowanego w stanie naturalnym. IMCG apeluje do rządu Białorusi, żeby, z uwagi na naturalny charakter i integralność, ekosystem torfowisk Olmańskich pozostał nienaruszony i zachowany jako dziedzictwo ludzkości.
International Mire Conservation Group wystosowało do Polski rezolucję, w której wyraża swoje najgłębsze zaniepokojenie planami rozpoczęcia wydobycia węgla kamiennego na obszarze Polesia oraz prosi rząd Polski o ponowne rozważenie tych planów.
Podczas gdy w Polsce planuje się regulacje najcenniejszych dużych rzek, Szwajcaria i Austria podpisały porozumienie o realizacji projektu, którego założeniem jest przywróceniu naturalności koryta uregulowanego przed laty górnego Renu. Nadrzędnym celem projektu jest poprawa bezpieczeństwa powodziowego mieszkańców. Po latach zrozumiano tam, że to naturalne tereny zalewowe w dolinie rzeki pozwalają na skuteczniejszą ochronę przed powodzią niż urządzenia hydrotechniczne towarzyszące uregulowanej rzece.
2 lipca w Gdańsku została podpisana umowa na studium wykonalności Drogi Wodnej rzeki Wisły (drogi wodnej E40 na terytorium Polski). Podpisali ją przedstawiciele Zarządu Morskiego Portu Gdańsk i reprezentujący wyłonionego w drodze przetargu wykonawcę, brytyjską firmę Halcrow Group Limited. Wedle informacji prasowej, minister zapewnił, że "proces użeglownienia rzek w Polsce dokonywany jest po wzięciu pod uwagę wszystkich obostrzeń ekologicznych, a także po konsultacji idących za nim zagrożeń dla środowiska". Białoruś także przygotowuje się do opracowania oceny oddziaływania na środowisko drogi wodnej E40 na obszarze Białorusi. O zagrożeniach dla środowiska, jakie niesie ze sobą budowa śródlądowych autostrad alarmuje m.in. Koalicja Ratujmy Rzeki.
Torfowiska Poleskiego Parku Narodowego, to jedne z najcenniejszych torfowisk niskich w Polsce i w Europie. Ranga tego obszaru została doceniona i objęty jest ochroną międzynarodową jako: Transgraniczny Rezerwat Biosfery "Polesie Zachodnie", obszar Ramsar i obszar Natura 2000. Stanowi jeden z dziesięciu obszarów na świecie najważniejszych dla zachowania wodniczki. Wszystko to nie przeszkodziło jednak Ministrowi Środowiska w wydaniu australijskiej firmie koncesji na poszukiwanie węgla kamiennego na tym obszarze.
Białoruś planuje osuszenie i przekształcenie kolejnych, niezmeliorowanych dotychczas, bagien w kopalnię torfu. Chodzi o prawie tysiąc hektarów torfowisk w rejonie Lidy, w dolinie rzeki Dzitwy. Powstaniu kopalni sprzeciwiaja sie lokalni mieszkańcy. Według nich szansą na uratowanie bagien byłoby utworzenie tam rezerwatu. Potrzebna jest do tego m.in. niezależna ocena korzyści ekologicznych, jakie dają rozlewiska rzeki Dzitwy w obecnym stanie, która pokazałaby, w kontekście usług ekosystemowych torfowisk, bezcelowość ekonomiczną pozyskiwania i wydobycia torfu.