Ile gazów cieplarnianych emitują osuszone torfowiska Polski? Czy emisje te są one uwzględniane w oficjalnych raportach do Konwencji Klimatycznej? Jaki jest potencjał mitygacji zmiany klimatu poprzez ponowne nawodnienie osuszonych torfowisk? Na te pytania odpowiada opracowanie Wiktora Kotowskiego, wydane przez fundację WWF Polska we współpracy z Centrum Ochrony Mokradeł. Cały raport można ściągnąć tutaj, a poniżej zamieszczamy jego streszczenie.
1. W opracowaniu przedstawiono oszacowanie emisji gazów cieplarnianych z gleb organicznych związanych z osuszonymi torfowiskami w Polsce. Wyliczenia opierają się na standardowych współczynnikach emisji z gleb organicznych wg kategorii użytkowania gruntów i głębokości odwodnienia, za Międzyrządowym Panelem ds. Zmiany Klimatu (IPCC), oraz na eksperckim oszacowaniu udziału tych kategorii w powierzchni torfowisk Polski.
2. Średnie emisje gazów cieplarnianych z odwodnionych torfowisk Polski oszacowano na 33,9 Mt ekw. CO2, z czego 30,3 Mt ekw. CO2 (89,4%) przypada na sektor rolnictwo, a 3,6 Mt ekw. CO2 (10,6%) na sektor LULUCF (leśnictwo).
3. Emisje gazów cieplarnianych z gleb organicznych oszacowane w niniejszym opracowaniu są znacznie wyższe niż emisje wykazywane przez Polskę w raporcie do Konwencji Klimatycznej UNFCCC. Dla obszarów rolniczych oszacowane emisje węgla w postaci dwutlenku węgla i metanu (z zastosowaniem przelicznika 28) są 23,7 razy wyższe niż raportowane przez Polskę do UNFCCC w 2020 roku emisje dwutlenku węgla (metanu nie wykazano w ogóle), a całkowite emisje gazów cieplarnianych z uwzględnieniem tlenku azotu (I) są 6,9 razy wyższe niż w raporcie do UNFCCC. Dla lasów oszacowania emisji przedstawione w niniejszym opracowaniu to odpowiednio 3,8 razy mniej w przypadku emisji węgla (jako CO2 i CH4) i 4,2 razy więcej dla emisji wszystkich gazów cieplarnianych, niż podano w raporcie Polski do UNFCCC.
4. Szacunkowe redukcje emisji, które można osiągnąć w skali Polski zabagniając osuszone torfowiska, wynoszą ok. 21,7 Mt ekw. CO2, w tym 19,1 Mt CO2 w rolnictwie i 2,5 Mt CO2 w leśnictwie. Znaczącą skalę ponownego nawodnienia torfowisk można byłoby uzyskać upowszechniając w Polsce paludikulturę, czyli bagienne rolnictwo na wtórnie zabagnionych terenach.
5. Główne źródło niepewności oszacowań zawartych w niniejszym opracowaniu leży w oszacowaniu powierzchni torfowisk Polski w poszczególnych kategoriach użytkowania gruntów i głębokości odwodnienia. Pilnie potrzebne jest uzupełnienie tych informacji w oparciu o ogólnokrajową inwentaryzację gleb organicznych.